schrik

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  schrik    (hulp, bestand)
  • IPA: / sxrɪk / (1 lettergreep)
Woordafbreking
  • schrik
Woordherkomst en -opbouw
  • naamwoord van handeling, gesubstantiveerde werkwoordsstam van schrikken [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord schrik
verkleinwoord schrikje schrikjes

Zelfstandig naamwoord

de schrik m

  1. hevige plotselinge angst, bijvoorbeeld als gevolg van een onverwachte verandering of gevaarlijke situatie
    ▸ Zo kwam ik een keer na een lange dag aan bij een op de kaart gemarkeerde waterbron om tot mijn schrik te ontdekken dat hij helemaal was opgedroogd.[2]
    ▸ Zijn ogen waren wijd open van schrik.[3]
Verwante begrippen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Uitdrukkingen en gezegden
  • De schrik slaat [me/je, ...] om het hart
Dat is om erg van te schrikken
  • De schrik zit er goed in
  • Met de schrik vrijkomen
Bij een ongeval niet lichamelijk gewond raken, maar wel erg schrikken
Vertalingen

Werkwoord

vervoeging van
schrikken

schrik

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schrikken
    • Ik schrik. 
  2. gebiedende wijs van schrikken
    • Schrik! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schrikken
    • Schrik je? 

Gangbaarheid

  • Het woord schrik staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
98 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.[4]

Verwijzingen

  1. ↑ schrik op website: Etymologiebank.nl
  2. ↑
    Tim Voors
    “Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018), Fontaine Uitgevers
  3. ↑
    Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)
    “Tussen rood en zwart” (2014), Uitgeverij Prometheus , ISBN 9789044625691
  4. ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.