sjief
Limburgs
Uitspraak
- IPA: /ʃiːf/ (Etsbergs)
Zelfstandig naamwoord
sjief m (of v in enkele uitdrukkingen)
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
| nominatief | sjief | zjief | sjiefke | zjiefke | sjiever | zjiever | sjiefkes | zjiefkes |
| genitief | sjief(s) | zjief(s) | sjiefkes | zjiefkes | sjiever | zjiever | sjiefkes | zjiefkes |
| locatief | sjieves | zjieves | sjieveske | zjieveske | sjievese | zjievese | sjieveskes | zjieveskes |
| datief | sjief, sjieve | zjief, zjieve | sjiefke | zjiefke | sjiever | zjiever | sjiefkes | zjiefkes |
| accusatief | sjief | zjief | sjiefke | zjiefke | sjiever | zjiever | sjiefkes | zjiefkes |
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.