snor

Uitspraak

• Geluid:  snor    (hulp, bestand)
• IPA: / snɔr / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• snor

Woordherkomst en -opbouw

• [1] (verkorting) van snorbaard, in de betekenis van ‘haar op de bovenlip’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1844 ^{[1] [2] [3]}
• [2],[3],[4] Naamwoord van handeling  snorren ww  ^{[4] [5] [6]}

Zelfstandig naamwoord

de snor v / m

1. beharing tussen neus en bovenlip

   ▸ Hij leek een permanente glimlach te hebben onder zijn borstelige snor en was hier in de wildernis duidelijk in zijn element.^[7]

   ▸ We zeiden niet veel, wat hadden twee negenjarigen kunnen zeggen? We zaten er met gebogen hoofd en dachten aan hem, zagen hem voor ons, vooral zijn blik en zijn snor.^[8]

2. (zangvogels) vogel (Locustella luscinioides ) die tot de rietzangers Sylviidae  behoort en een snorrend geluid voortbrengt ^[9]
3. speelgoed dat een brommend geluid voortbrengt
4. lichte dronkenschap
5. (verkeer) wagen voor ongeregeld passagiersvervoer

Werkwoord

snor

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van snorren
   

   • Ik snor. 

2. gebiedende wijs van snorren
   

   • Snor! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van snorren
   

   • Snor je? 

Gangbaarheid

• Het woord snor staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "snor" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen