standje

Uitspraak

(heteroniem)

• [A] Geluid:  standje    (hulp, bestand)
  • IPA: / ˈstɑɲcə / (2 lettergrepen)
• [B] Geluid:  standje    (hulp, bestand)
  • IPA: / ˈstɛɲcə / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• stand·je

Woordherkomst en -opbouw

•  stand zn  met de uitgang -je
  • [A 1] In de betekenis van ‘reprimande’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1855 ^[1]

Zelfstandig naamwoord

[A] het standje o

1. verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord stand "positie"
2. alleen verkleinwoord korte woordelijke bestraffing

   • De meester gaf hem een standje. 

3. alleen verkleinwoord (seksualiteit) houding om seks te bedrijven

   • Mijn vriendin wilde wel een nieuw standje uitproberen. 

4. alleen verkleinwoord (persoon) iemand die snel driftig wordt

   • Het opgewonden standje kon zich niet in bedwang houden. 

Zelfstandig naamwoord

[B] het standje o

1. verkleinwoord enkelvoud van het zelfstandig naamwoord stand, "uitstalkraam"

Gangbaarheid

• Het woord standje staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "standje" herkend door:

Verwijzingen