vreemde

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  vreemde    (hulp, bestand)
  • IPA: /'vremdə/
Woordafbreking
  • vreem·de
Woordherkomst en -opbouw
  • zelfstandig gebruikt bijvoeglijk naamwoord: vreemd
enkelvoud meervoud
naamwoord vreemde vreemden
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

de vreemde v / m

  1. m iemand die niet bekend is, een onbekende
    • Er zat een vreemde op zijn plek. 
    ▸ Vreemden zijn vrienden die ik nog niet heb ontmoet.[1]
  2. o: (het) vreemde (land) in datief:
    • In den vreemde. - in het buitenland. 
  3. o: iets dat verbazing opwekt
    • Het vreemde is dat hij daar nooit iets van gezegd heeft. 
Synoniemen
Antoniemen
Vertalingen

Bijvoeglijk naamwoord

vreemde

  1. verbogen vorm van de stellende trap van vreemd
    ▸ Na een lange dag was er niks fijner dan Coppertone onverwachts tegen te komen en van zijn vreemde combinatie te genieten.[1]

Gangbaarheid

  • Het woord vreemde staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.[2]

Verwijzingen

  1. 1 2
    Tim Voors
    “Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018), Fontaine Uitgevers
  2. ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.