cinque

Voir aussi : çinque

Corse

Étymologie

Du latin populaire cinque, dissimilation du latin classique quinque « cinq ».

Adjectif numéral

cinque \ˈkin.kwe\

  1. Cinq.

Variantes orthographiques

Interlingua

Étymologie

Du latin populaire cinque, dissimilation du latin classique quinque « cinq ».

Adjectif numéral

cinque \ˈtʃin.kwe\ invariable

  1. Cinq.

Italien

Étymologie

Du latin populaire cinque, dissimilation du latin classique quinque cinq »).

Adjectif numéral

Invariable
cinque
\ˈt͡ʃin.kwe\

cinque \ˈt͡ʃin.kwe\ invariable

  1. Cinq.

Vocabulaire apparenté par le sens

Dérivés

Variantes dialectales

Prononciation

Voir aussi

  • 5 (disambigua) sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien) 
  • cinque dans le recueil de citations Wikiquote (en italien) 
  • cinque sur l’encyclopédie Vikidia (en italien) 

Références

Latin

Étymologie

Dissimilation du latin quinque, de l'indo-européen commun *pénkʷe

Adjectif numéral

cīnque \ˈkiːn.kʷe\

  1. Cinq.

Notes

Mot attesté sur des inscriptions[1].

Dérivés

  • *cinquaginta

Dérivés dans d’autres langues

  • Aroumain : tsintsi
  • Corse : cinque, cinqui
  • Dalmate : cenc, čenc
  • Émilien : zénc
  • Francoprovençal : cinq
  • Frioulan : cinc
  • Istriote : sinque
  • Istro-roumain : ćinć
  • Italien : cinque
  • Ladin : cinch
  • Ligure : çinque
  • Lombard : cinch
  • Mégléno-roumain : ţinţi
  • Navarro-aragonais : cinco
  • Napolitain : cinquè, cinche
  • Ancien français : cinc
    • Moyen français : cinq
      • Français : cinq
        • Créole guyanais : senk
        • Créole haïtien : senk
        • Karipúna : sẽk
        • Créole louisianais : senk
        • Marithiel : senk
        • Créole seychellois : senk
    • Gallo : cinqe, cinc
    • Normand : chînq (Jersey), chinq (Guernesey)
    • Normand : chinq, chin
    • Poitevin-saintongeais : cénc
    • Wallon : cénk
  • Astur-léonais :
  • Galaïco-portugais : cinco, cinque
    • Galicien : cinco
    • Portugais : cinco
      • Créole de Guinée-Bissau : cinco
      • Créole indo-portugais : cinco, cinquo, cinque
      • Créole du Cap-Vert : sinku
      • Korlai : sink
      • Créole de Macao : cinco
      • Kristang : singku
      • Papiamento : sinku
      • Principense : xinku
      • Forro : chinku
  • Ancien occitan : cinc
    • Occitan : cinc
    • Ancien catalan :
  • Vieil espagnol :
    • Estrémègne : cincu
    • Judéo-espagnol : sinko
    • Espagnol : cinco
      • Chavacano : singko, singku
      • Palenquero : cinco
  • Piémontais : sinc
  • Romagnol : zéncv
  • Roumain : cinci
  • Romanche : tschintg, tschentg
  • Lingua franca : cinque
  • Shona : chimbe
  • Sicilien : cincu
  • Vénitien : sinque, zsinque

Références

  1. Jean Dubois, Henri Mitterand, Albert Dauzat, Dictionnaire étymologique et historique du français, Éditions Larousse, 2007
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.