asellus
Latijn
Woordherkomst en -opbouw
- Afgeleid van asinus (ezel) met het achtervoegsel -lus.
Zelfstandig naamwoord
ăsellus m
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | asellus | asellī |
| genitief | asellī | asellōrum |
| datief | asellō | asellīs |
| accusatief | asellum | asellōs |
| vocatief | aselle | asellī |
| ablatief | asellō | asellīs |
Verwante begrippen
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.