deer

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  deer    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • deer

Werkwoord

vervoeging van
deren

deer

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van deren
    • Ik deer. 
  2. gebiedende wijs van deren
    • Deer! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van deren
    • Deer je? 

Gangbaarheid

  • Het woord deer staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Engels

Uitspraak
  • Geluid:  deer (VS)    (hulp, bestand)
  • IPA: /dɪə(r)/
enkelvoud meervoud
deer deer, deers

Zelfstandig naamwoord

deer

  1. (evenhoevigen) hert
    «Subsequently, deer were reintroduced and since then populations have increased.»
    Vervolgens werden opnieuw herten ingevoerd en sindsdien is de populatie toegenomen.

Limburgs

Uitspraak
  • (persoonlijk voornaamwoord) IPA: /ðeːʁ/ (Etsbergs)
  • (zelfstandig naamwoord) IPA: /deːʁ/ (Etsbergs)

Persoonlijk voornaamwoord

deer (nominatief)

  1. (slang) hun
    «Deer höb gezag det ich 't neet wös!»
    Hun heb gezegd dat ik het niet wist!

Zelfstandig naamwoord

deer o

  1. dier
  2. huisdier
Verbuiging
enkelvoud meervoud
geheel gemuteerd verkleind gemuteerd verkleind geheel gemuteerd verkleind gemuteerd verkleind
nominatief deerteerdeerketeerkedeerteerdeerkesteerkes
genitief deersteersdeerkesteerkesdeerteerdeerkesteerkes
locatief deresteresderesketereskedereseteresedereskestereskes
datief dereteredeerketeerkedeerteerdeerkesteerkes
accusatief deerteerdeerketeerkedeerteerdeerkesteerkes
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.