dorst

Uitspraak

• Geluid:  dorst    (hulp, bestand)
• IPA: / dɔrst / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• dorst

Woordherkomst en -opbouw

• [A]: erfwoord Ontwikkeld uit Middelnederlands dorst, Oudnederlands thursti, uit Germaans *þurstu- “dorst”, verwant aan Duits Durst, Engels thirst, Zweeds törst ^[1], in de betekenis van ‘verlangen (naar drinken)’ voor het eerst aangetroffen in 901 ^{[2] [1] [3]}
• [B]  dors ww  met de uitgang -t
• [C] van Middelnederlands  dorste ww , de verleden tijd van  dorren ww  "wagen, durven" ^[4]
• [D]  dor bn  met de uitgang -st

Zelfstandig naamwoord

[A] de dorst m

1. behoefte aan drinken, zoals water

   • Na de lange reis door de woestijn hadden de reizigers veel dorst. 

   ▸ Hierdoor had ik steeds zoveel dorst dat mijn watervoorraad van ruim zeven liter erg snel op dreigde te raken.^[5]

2. (figuurlijk) een groot verlangen naar iets, zoals geld, goud of succes

   • De dorst naar macht is niet te lessen. 

Werkwoord

[A] dorst

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van dorsten
2. gebiedende wijs van dorsten

[B] dorst

1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dorsen
   

   • Jij dorst. 

2. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van dorsen
   

   • Hij dorst. 

3. (verouderd) gebiedende wijs meervoud van dorsen
   

   • Dorst! 

[C] dorst

1. enkelvoud verleden tijd van durven
   

   • Ik dorst. 
     
   • Jij dorst. 
     
   • Hij, zij, het dorst. 
   • Hij dorst zich daar niet meer te laten zien. 

Bijvoeglijk naamwoord

[D] dorst

1. onverbogen vorm van de overtreffende trap van dor

Gangbaarheid

• Het woord dorst staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "dorst" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Woordafbreking

• dorst

Woordherkomst en -opbouw

• Ontwikkeld uit Oudnederlands thursti

Zelfstandig naamwoord

dorst

1. dorst; behoefte aan iets (meestal aan drinken en in het bijzonder: water)