feit

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  feit    (hulp, bestand)
  • IPA: /fɛi̯t/
Woordafbreking
  • feit
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘daad, wat werkelijk is’ voor het eerst aangetroffen in 1294 [1]
  • [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord feit feiten
verkleinwoord feitje feitjes

Zelfstandig naamwoord

het feit o

  1. een gebeurtenis of omstandigheid die werkelijk gebeurd is
    • Het is niet mijn mening, het is een feit! 
    • Het is een feit dat een koe schijt  
    ▸ Kinderen zijn, net als iedereen, gewoontedieren. De mijne waren inmiddels een beetje gewend aan het feit dat zowel ik als mijn vrouw af en toe een tijdje weg waren.[3]
Gelijkklinkende woorden
Verwante begrippen
Antoniemen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord feit staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.[4]

Meer informatie

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.