gelovige

Nederlands

Uitspraak

Geluid: gelovige (hulp, bestand)
IPA: / ɣəˈlovəɣə / (4 lettergrepen)
- (Noord-Nederland): /χə.ˈlo.və.χə/
- (Vlaanderen, Brabant): /ɣə.ˈlo.və.ɣə/
- (Limburg): /ɣə.ˈlo.vi.ɣə/

Woordafbreking

ge·lo·vi·ge

Woordherkomst en -opbouw

Afleiding van gelovig met het achtervoegsel -e.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	gelovige	gelovigen
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de gelovige v / m

iemand die een bepaald geloof aanhangt
- De gelovigen stonden voor de kerk te wachten op de dienst.
- De gelovigen stonden te wachten op de handlezer.
▸ Duizenden gelovigen staan in de Italiaanse stad Padua in de rij om een glimp op te vangen van de relikwieën van de heilige Antonius. Het skelet is voor het eerst sinds 1981 weer van dichtbij te zien voor het publiek.^[1]

Antoniemen

niet-gelovige, ongelovige

Verwante begrippen

geloof, geloofsovertuiging, geloven, goedgelovig

Vertalingen

1. iemand die een bepaald geloof aanhangt

Duits: Gläubige ^(de) v/m, Gläubiger ^(de) m
Engels: believer ^(en)

Frans: croyant ^(fr) m, croyante ^(fr) v

Bijvoeglijk naamwoord

gelovige

verbogen vorm van de stellende trap van gelovig

Gangbaarheid

Het woord gelovige staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "gelovige" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.^[2]

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

↑ Weblink bron “Italianen in de rij voor St. Antonius” (Maandag 15 februari 2010, 15:51), NOS
↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.