haof
Limburgs
Uitspraak
- IPA: /ˈ(x)hɔːf/ (Etsbergs)
Woordherkomst en -opbouw
Zelfstandig naamwoord
haof m
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
| nominatief | haof | aof | häöfke | äöfke | häöf | äöf | häöfkes | äöfkes |
| genitief | haofs | aofs | häöfkes | äöfkes | häöf | äöf | häöfkes | äöfkes |
| locatief | haoves | aoves | haoveske | aoveske | haovese | aovese | haoveskes | aoveskes |
| datief | haove | aove | häöfke | äöfke | häöf | äöf | häöfkes | äöfkes |
| accusatief | haof | aof | häöfke | äöfke | häöf | äöf | häöfkes | äöfkes |
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.