tuin

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  tuin    (hulp, bestand)
  • IPA: /tœy̯n/
Woordafbreking
  • tuin
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘omheining’ voor het eerst aangetroffen in 901.[1]
  • erfwoord: Middelnederlands tuun ‘vlechtwerk van teen; omheining, omheinde ruimte’, uit Oudnederlands tūn ‘omheining’. Verder te herleiden tot Oergermaans *tūnan ‘omheining, omheinde ruimte’, ontleend aan Transalpijns-Gallisch dūnon ‘versterking, versterkte stad’ (vgl. Oudiers dún ‘burcht, omwalde stad’, Welsh vero. din ‘vesting’).[2]. Verder cognaat met Tuun ‘hek; tuin’, Duits Zaun ‘hek’, Engels town ‘kleine stad/gemeente’ en Nynorsk tun ‘hoeve; erf’.
enkelvoud meervoud
naamwoord tuin tuinen
verkleinwoord tuintje tuintjes

Zelfstandig naamwoord

de tuin m

  1. (tuinbouw), (tuinieren) een omheind stuk grond waar bloemen gekweekt of groenten geteeld worden
    • Zijn al die bloemen voor je tuin bedoeld? 
  2. (Zuid-Nederlands, westelijk Noord-Brabants) heg, tenen omheining rond een hof
    • Een tuin is gemaekt van staken van wilgen hout in den grond gestoken, en met dunner takken van het zelve hout dicht doorvlochten.[3] 
  3. stuk onbebouwd terrein rond een huis
    ▸ Die nacht had ik in de tuin van Trail Angels Scout & Frodo gelogeerd, in een buitenwijk van San Diego.[4]
  4. (waterbeheer) eigenlijk 'vlechttuin', opstaande rij palen op een zinkstuk met daardoorheen gevlochten rijshout, ter voorkoming van het afrollen van ballaststeen
    ▸ In de rijshoofden aldaar werk 300 ellen tuin vernield en 105 vierk. ellen beslagwerk opgebroken[5]
Synoniemen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Uitdrukkingen en gezegden
  • De kap op de tuin hangen
  • Iemand om de tuin leiden
iemand beetnemen of bedriegen
Vertalingen

Werkwoord

vervoeging van
tuinen

tuin

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van tuinen
    • Ik tuin. 
  2. gebiedende wijs van tuinen
    • Tuin! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van tuinen
    • Tuin je? 

Gangbaarheid

  • Het woord tuin staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.[6]

Meer informatie

Verwijzingen

  1. ↑ "tuin" in:
    Sijs, Nicoline van der
    , Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org    ; ISBN 90 204 2045 3
  2. ↑ tuin op website: Etymologiebank.nl
  3. ↑ Arnold Moonen, Nederduitsche spraekkunst, ten dienste van in- en uitheemschen, uit verscheidene schryveren en aentekeningen, opgemaekt en uitgegeeven, uitg. Pieter Meyer, 1751, blz. 74
  4. ↑
    Tim Voors
    “Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018), Fontaine Uitgevers
  5. ↑ Weblink bron “Uittreksel uit verslag van de Provincie” (4 september 1861), Zierikzeesche Courant
  6. ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be

Limburgs

Zelfstandig naamwoord

tuin

  1. tuin
Synoniemen

Meer informatie

Nedersaksisch

Zelfstandig naamwoord

tuin

  1. tuin
Schrijfwijzen
Synoniemen
  • Goârn
  • Goorn
  • hof
  • Hoff
Afgeleide begrippen

Meer informatie

Twents

Zelfstandig naamwoord

tuin

  1. tuin
Schrijfwijzen
  • Oude schrijfwijze: toen
Synoniemen

Veluws

Zelfstandig naamwoord

tuin

  1. tuin
Schrijfwijzen
Synoniemen
Afgeleide begrippen

Meer informatie

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.