keren

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  keren    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • ke·ren
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘wenden’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901 [1]
  • In de betekenis van ‘vegen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 [1]
stamtijd
onbepaalde
wijs
verleden
tijd
voltooid
deelwoord
keren
keerde
gekeerd
zwak -d volledig

Werkwoord

keren

  1. overgankelijk de andere zijde toewenden
    • Hij keerde de lap stof zodat de ongebruikte zijde te voorschijn kwam. 
  2. ergatief een voertuig een bocht van 180 graden doen maken
    • Ik vermoedde dat ik op de verkeerde weg zat en ben daarom maar even gekeerd en teruggereden. 
  3. overgankelijk doen omwenden, tegenhouden, terugdrijven
  4. wederkerend zich ~:
Uitdrukkingen en gezegden
  • binnen de kortste keren
binnen een zeer korte tijd
  Binnen de kortste keren was mijn shirt compleet doorweekt van het zweet. [2] 


Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Zelfstandig naamwoord

dekerenmv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord keer

Gangbaarheid

  • Het woord keren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
98 %van de Vlamingen.[3]

Meer informatie

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.