kosten

Uitspraak

• Geluid:  kosten    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈkɔstə(n) / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• kos·ten

Woordherkomst en -opbouw

• ww via Middelnederlands costen van Frans coster, in de betekenis van ‘voor een bedrag verkrijgbaar zijn’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 ^{[1] [2] [3]}
• zn  kost zn  met de uitgang -en

Werkwoord

kosten

1. absoluut als te betalen prijs hebben

   • Deze boeken kosten maar vijf euro. 
   • Dat heeft hem meer gekost dan hij verwacht had. 

2. absoluut (figuurlijk) als tegenprestatie vereisen, verlies met zich meebrengen van

   • Dat werk kost veel tijd, moeite en geduld. 
   • Deze wespensteken kosten hem zijn gezondheid. 

   ▸ De tocht helemaal afmaken was volgens Josh een complete lifestyleverandering en kostte te veel tijd.^[4]

   ▸ Daarin hadden ze na de eerste aarzelende tijd een ongedwongen gemeenschappelijk onderwerp gevonden, ze hadden allebei zonen in het leger, érgens in Zweden'zoals het heette in dat liedje, Ze maakte zich zorgen dat het leger te veel tijd zou kosten.^[5]

Zelfstandig naamwoord

de kosten mv

1. alleen meervoud geldbedrag of andere tegenprestatie voor een verkregen voorwerp of dienst of voor veroorzaakte schade

Gangbaarheid

• Het woord kosten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kosten" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• kos·ten

Zelfstandig naamwoord

kosten

1. nominatief bepaald gemeenschappelijk geslacht enkelvoud van kost

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈkustən /

Woordafbreking

• kos·ten

Zelfstandig naamwoord

kosten

1. nominatief bepaald mannelijk enkelvoud van kost

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈkustən /

Woordafbreking

• kos·ten

Zelfstandig naamwoord

kosten

1. nominatief bepaald mannelijk enkelvoud van kost