lector
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: lector (hulp, bestand)
Woordafbreking
- lec·tor
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘titel aan universiteit’ voor het eerst aangetroffen in 1762 [1]
- [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | lector | lectoren lectors |
| verkleinwoord | - | - |
Zelfstandig naamwoord
de lector m [3]
- (onderwijs), (beroep), (wetenschap) docent aan een universiteit, een rang lager dan hoogleraar
- (beroep) manuscriptenlezer voor een uitgeverij
- (religie) degene die tijdens de liturgie de lezingen voorafgaand aan de evangelielezing voorleest
Afgeleide begrippen
- lectoraat, lectorencollege
Verwante begrippen
- mannelijke vorm van lectrice mannelijke vorm van lectrix
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord lector staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "lector" herkend door:
| 92 % | van de Nederlanders; |
| 94 % | van de Vlamingen.[4] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "lector" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ lector op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Spaans
Uitspraak
- Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
- IPA: /lekˈtoɾ/
Woordafbreking
- lec·tor
| enkelvoud | meervoud |
|---|---|
| lector | lectores |
Zelfstandig naamwoord
lector m
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.