ont

Niet te verwarren met: ont-

Faeröers

Zelfstandig naamwoord

ont v

  1. (eendvogels) eend
Verbuiging
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   ont     ontin     entur     enturnar  
genitief   antar     antarinnar     anta     atanna  
datief   ont     ontini     ontum     ontunum  
accusatief   ont     ontina     entur     enturnar  

Frans

Uitspraak
  • IPA: /ɔ̃/

Werkwoord

ont

  1. derde persoon meervoud tegenwoordige tijd van avoir
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.