pup
| Niet te verwarren met: Pup |
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: pup (hulp, bestand)
- IPA: / pʏp / (1 lettergreep)
Woordafbreking
- pup
Woordherkomst en -opbouw
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | pup | pups |
| verkleinwoord | pupje | pupjes |
Zelfstandig naamwoord
de pup m
- jonge hond
- ▸ Ik was weer blij en naïef als een jonge pup.[2]
- (bij uitbreiding) jong van bepaalde dieren, met name de zeehond, muis, rat en otter
Synoniemen
Verwante begrippen
Afgeleide begrippen
- hondenpup, muizenpup, otterpup, rattenpup, zeehondenpup
Anagrammen
- "pup" is een palindroom
Gangbaarheid
- Het woord pup staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "pup" herkend door:
| 98 % | van de Nederlanders; |
| 96 % | van de Vlamingen.[3] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "pup" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Tim Voors“Alleen, De Pacific Crest Trail te voet van Mexico naar Canada”, eBook: Mat-Zet bv, Soest (2018), Fontaine Uitgevers
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.