reuk

Nederlands

Uitspraak

Geluid: reuk (hulp, bestand)

Woordafbreking

reuk

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘geur, reukvermogen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 ^[1] ^[2]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	reuk	reuken
verkleinwoord	reukje	reukjes

Zelfstandig naamwoord

de reuk m

1. (biologie) geur
2. (biologie) gewaarwording van geur via de neus
(dysfemisme) van parfum

Verwante begrippen

geur, lucht, luchtje, reukzin

Hyponiemen

amberreuk, zwavelreuk

Afgeleide begrippen

reukaltaar
reukcentrum
reukdier

reukeloos
reukflesje
reukgras

reukklier
reukloos
reukoffer
reukorgaan

Vertalingen

1. geur

2. gewaarwording van geur via de neus

Duits: Riechen ^(de) o
Engels: smell ^(en)
Frans: odorat ^(fr) m

Pennsylvania-Duits: Geruch ^(pdc) m
Spaans: olfato ^(es) m

Gangbaarheid

Het woord reuk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "reuk" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.^[3]

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.