ros

Uitspraak

• Geluid:  ros    (hulp, bestand)
• IPA: /rɔs/

Woordafbreking

• ros

Woordherkomst en -opbouw

• (bijv. nmw.) Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘kleurnaam’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1546 ^[1]
• (zelfst. nmw. [A]) Via hors/ors te herleiden tot het Duitse Rosse en het Proto-Germaanse *(h)russa-. De uiteindelijke herkomst ligt vermoedelijk in het Oud-Ossetisch.^[2] In de betekenis van ‘paard’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1401 ^[1]
• (zelfst. nmw. [B]) Naamwoord van handeling van rossen

Bijvoeglijk naamwoord

ros

1. roodachtig

   • Er is een rosse kleur in gebruikt. 

2. voorzien van rode lichten, met name in de hoerenbuurt

   • De rosse buurt van Amsterdam is wereldberoemd. 

Zelfstandig naamwoord

het ros o

1. [A] (verouderd) een rijpaard

   • Het ros had zijn been gebroken. 

Zelfstandig naamwoord

[B] de ros m

1. (informeel) slaag, pak slaag

Werkwoord

ros

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van rossen
   

   • Ik ros. 

2. gebiedende wijs van rossen
   

   • Ros! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van rossen
   

   • Ros je? 

Gangbaarheid

• Het woord ros staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ros" herkend door:

Verwijzingen

Bijvoeglijk naamwoord

ros

1. roze