schoof

Uitspraak

• Geluid:  schoof    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• schoof

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘bundel halmen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 ^[1]
• erfwoord: Middelnederlands scoef, scoof, scove, ontwikkeld uit Oergermaans *skauba-, misschien verwant met Servo-Kroatisch čȕpa ‘bos haren’.^[2] Evenals Oostenrijks-/Zuid-Duits Schaub ‘strobundel’, Fries skeaf ‘schoof’ en Deens skæv ‘bundel darmen van een geslacht dier’.

Zelfstandig naamwoord

de schoof v / m

1. (landbouw) samengebonden hoeveelheid graanhalmen of andere afgemaaide gewassen

   • De schoven staan op het veld te drogen. 

2. (wiskunde) een wiskundige structuur die aan de open verzamelingen van een topologische ruimte bepaalde algebraïsche structuren koppelt, bijvoorbeeld abelse groepen, ringen of modulen

Werkwoord

schoof

1. enkelvoud verleden tijd van schuiven
   

   • Ik schoof. 
     
   • Jij schoof. 
     
   • Hij, zij, het schoof. 

schoof

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schoven
   

   • Ik schoof. 

2. gebiedende wijs van schoven
   

   • Schoof! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van schoven
   

   • Schoof je? 

   ▸ Josh schoof zijn halfvolle resupplydoos eten naar me toe, wierp me een blikje lauwe Budweiser toe, pakte zijn rugzak en liep naar de bus die net was gearriveerd.^[3]

Gangbaarheid

• Het woord schoof staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "schoof" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen