slovo
Slowaaks
Woordafbreking
- slo·vo
Woordherkomst en -opbouw
- Van Oerslavisch *slovo; cognaat met Russisch слово
Zelfstandig naamwoord
slovo o
- (taalkunde) woord; spraakklank of betekeniseenheid die bestaat uit minimaal één vrij morfeem en minimaal nul gebonden morfemen
Tsjechisch
Uitspraak
- IPA: /slɔvɔ/
- Geluid: slovo (hulp, bestand)
Woordafbreking
- slo·vo
Woordherkomst en -opbouw
- Van Oerslavisch *slovo; cognaat met Russisch слово
Zelfstandig naamwoord
slovo o
- (taalkunde) woord; spraakklank of betekeniseenheid die bestaat uit minimaal één vrij morfeem en minimaal nul gebonden morfemen
- «V této větě je devět slov.»
- Deze zin heeft negen woorden.
- «ASlovo se stalo tělem a přebývalo mezi námi.»
- Het Woord werd een mens en leefde een tijdlang onder ons.
- «V této větě je devět slov.»
- woord; belofte
- «Dal jí své slovo.»
- Hij gaf haar zijn woord.
- «Dal jí své slovo.»
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | slovo | slova |
| genitief | slova | slov |
| datief | slovu | slovům |
| accusatief | slovo | slova |
| vocatief | slovo | slova |
| locatief | slovu / slově | slovech |
| instrumentalis | slovem | slovy |
Synoniemen
- –
- slib monbezield
Verwijzingen
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.