sonate
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: sonate (hulp, bestand)
Woordafbreking
- so·na·te
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘muziekstuk voor één instrument’ voor het eerst aangetroffen in 1697 [1]
- Afkomstig van het Italiaanse sonata.
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | sonate | sonaten sonates |
| verkleinwoord | sonatine | sonatines |
Zelfstandig naamwoord
de sonate v / m
- (muziek) een muziekstuk voor één of enkele instrumenten
- Een sonate voor fluit en piano van G.F. Handel.
Antoniemen
Hyperoniemen
- muziekwerk
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
- blokfluitsonate, pianosaonate, solosonate, vioolsonate
Verwante begrippen
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord sonate staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "sonate" herkend door:
| 87 % | van de Nederlanders; |
| 88 % | van de Vlamingen.[2] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "sonate" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Frans
Uitspraak
- Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
Zelfstandig naamwoord
sonate v
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.