trio
| Niet te verwarren met: Trio |
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: trio (hulp, bestand)
Woordafbreking
- trio
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Italiaans, in de betekenis van ‘drietal (vooral in muziek)’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1567 [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | trio | trio's |
| verkleinwoord | triootje | triootjes |
Zelfstandig naamwoord
het trio o
- (muziek) een muziekstuk voor drie spelers
- We hebben een leuk triootje gespeeld vanmiddag.
- een groep van drie personen die gezamenlijk optreedt
- Dit trio heeft grote bekendheid verworven.
- (seksualiteit) seksuele activiteit waaraan drie personen deelnemen
Synoniemen
Verwante begrippen
Vertalingen
1. een muziekstuk voor drie spelers
Gangbaarheid
- Het woord trio staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "trio" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen.[2] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "trio" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Fries
Zelfstandig naamwoord
trio
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Pools
Uitspraak
- IPA: /trʲijɔ/
Zelfstandig naamwoord
trio o
- (muziek) trio; drie musici; instrumentaal of vokaal
- trio; een groep van drie personen die gezamenlijk iets doen
Synoniemen
- tercet
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Slowaaks
Zelfstandig naamwoord
trio
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Tsjechisch
Uitspraak
- IPA: /trɪjɔ/
Woordafbreking
- trio
Zelfstandig naamwoord
trio o
- (muziek) trio; een muziekstuk gecomponeerd voor drie muziekinstrumenten of zangers
- (muziek) trio; een groep bestaande uit drie musici
- (muziek) trio; een vormonderdeel (een 'intermezzo') van een compositie, meestal van een scherzo of menuet
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | trio | tria |
| genitief | tria | trií |
| datief | triu | triím |
| accusatief | trio | tria |
| vocatief | trio | tria |
| locatief | triu | triích |
| instrumentalis | triem | trii |
Afgeleide begrippen
- triový
Verwante begrippen
- tercet monbezield
- triola v
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.