usurperen
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: usurperen (hulp, bestand)
Woordafbreking
- usur·pe·ren
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘overweldigen’ voor het eerst aangetroffen in 1525 [1]
- afgeleid van het Franse usurper (met het achtervoegsel -eren) [2]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| usurperen |
usurpeerde |
geüsurpeerd |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
usurperen
- toe-eigenen, onrechtmatig in bezit nemen, zich aanmatigen
- Vlaams minister-president Kris Peeters en zijn Waalse collega Rudy Demotte willen meer duidelijkheid over de usurperende bevoegdheden bij de uitwerking van de zoveelste Belgische staatshervorming.
Afgeleide begrippen
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord usurperen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "usurperen" herkend door:
| 27 % | van de Nederlanders; |
| 49 % | van de Vlamingen.[3] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "usurperen" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ usurperen op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.