vanička
Tsjechisch
Uitspraak
- IPA: /vaɲɪtʃka/
Woordafbreking
- va·nič·ka
Woordherkomst en -opbouw
- Afgeleid van het zelfstandige naamwoord vana met het achtervoegsel -ička
Zelfstandig naamwoord
vanička v
Verbuiging
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | vanička | vaničky |
genitief | vaničky | vaniček |
datief | vaničce | vaničkám |
accusatief | vaničku | vaničky |
vocatief | vaničko | vaničky |
locatief | vaničce | vaničkách |
instrumentalis | vaničkou | vaničkami |
Verwante begrippen
- vanový
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch / Duits)
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.