verbintenis
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: verbintenis (hulp, bestand)
Woordafbreking
- ver·bin·te·nis
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘rechtsbetrekking waardoor over en weer rechten en verplichtingen ontstaan’ voor het eerst aangetroffen in 1299.[1]
- Naamwoord van handeling van verbinden met het achtervoegsel -enis; Middelnederlands verbintenisse, naast verbontenisse, verbuntenisse.
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | verbintenis | verbintenissen |
| verkleinwoord | verbintenisje | verbintenisjes |
Zelfstandig naamwoord
de verbintenis v
- verbindende afspraak
- Feijenoord pakte door met het verlengen van een aantal verbintenissen.
- (juridisch) vermogensrechtelijke rechtsbetrekking tussen twee personen, krachtens welke de presteerder (schuldenaar) een bepaalde prestatie (doen of nalaten) verschuldigd is aan de andere partij (schuldeiser)
Synoniemen
- (2) (juridisch Latijn) obligatio
Hyponiemen
- deelbare verbintenis, inspanningsverbintenis, natuurlijke verbintenis, ondeelbare verbintenis, ongedaanmakingsverbintenis, resultaatsverbintenis
Afgeleide begrippen
- verbintenissenrecht
Vertalingen
Gangbaarheid
- Het woord verbintenis staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "verbintenis" herkend door:
| 97 % | van de Nederlanders; |
| 98 % | van de Vlamingen.[2] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "verbintenis" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.