zoen

Uitspraak

• Geluid:  zoen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• zoen

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van het oorspronkelijke woord voor 'verzoening'. Verzoening werd soms bezegeld met een kus. Die betekenis heeft het woord 'zoen' later óók gekregen. In de betekenis van ‘kus’ is het woord voor het eerst aangetroffen in het jaar 1544 ^{[1] [2]}

Zelfstandig naamwoord

de zoen m

1. het met de lippen aanraken van een persoon of een voorwerp
2. (geschiedenis) verzoening, vrede (zie bijv. zoenoffer)

Werkwoord

zoen

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van zoenen
   

   • Ik zoen. 

2. gebiedende wijs van zoenen
   

   • Zoen! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van zoenen
   

   • Zoen je? 

Gangbaarheid

• Het woord zoen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "zoen" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen