μνᾶ
Oudgrieks
Zelfstandig naamwoord
μνᾶ v
- (numismatiek) mine, een munteenheid ter waarde van 100 drachmen
Verbuiging
| enkelvoud | tweevoud | meervoud | |
|---|---|---|---|
| nom. / voc. | μνᾶ | μνᾶ | μναῖ |
| accusatief | μνᾶν | μνᾶς | |
| genitief | μνᾶς | μναῖν | μνῶν |
| datief | μνᾷ | μναῖς |
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.