-ido
Latijn
Achtervoegsel
-īdo
- vormt zelfstandige naamwoorden van werkwoorden, waarbij de handeling of toestand aangeduid wordt.
- «cupĕre → cupīdo»
- verlangen → verlangen
- «cupĕre → cupīdo»
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | -īdo | -īdinēs |
| genitief | -īdinis | -īdinum |
| datief | -īdinī | -īdinibus |
| accusatief | -īdinem | -īdinēs |
| vocatief | -īdo | -īdinēs |
| ablatief | -īdine | -īdinibus |
Synoniemen
- -io
- -ium
- -or, -ōris
- -us, -ŏris
- -tus (2)
- -sus
Esperanto
Woordherkomst en -opbouw
- Afgeleid van het Oudgriekse -ίδης (-ídēs)
Achtervoegsel
-ido
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.