aangrenzend

Nederlands

Uitspraak

Geluid: aangrenzend (hulp, bestand)
IPA: / aŋˈɣrɛnzənt / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

aan·gren·zend

Woordherkomst en -opbouw

Voltooid deelwoord van aangrenzen.

	stellend
onverbogen	aangrenzend
verbogen	aangrenzende
partitief	aangrenzends

Bijvoeglijk naamwoord

aangrenzend

rechtstreeks grenzend aan iets anders
- Het huis bestaat uit lange gangen met aangrenzende vertrekken.
▸ Het aangrenzende winkelcentrum was nagenoeg leeg.^[1]

Synoniemen

aanliggend, aanpalend, belendend, naastgelegen, naburig

Vertalingen

1. rechtstreeks grenzend aan iets anders

Duits: angrenzend ^(de)
Engels: adjacent ^(en), adjoining ^(en), bordering ^(en), contiguous ^(en), neighbouring ^(en)
Frans: avoisinant ^(fr), limitrophe ^(fr), voisin ^(fr)

Italiaans: limitrofo ^(it)
Pools: graniczacy ^(pl)
Spaans: limítrofe ^(es), adyacente ^(es), colindante ^(es), contiguo ^(es), vecino ^(es), inmediato ^(es), confinante ^(es), aledaño ^(es)

Werkwoord

vervoeging van:	aangrenzen
verbogen vorm:	aangrenzende

aangrenzend

onvoltooid deelwoord van aangrenzen

Gangbaarheid

Het woord aangrenzend staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "aangrenzend" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.^[2]

Verwijzingen

↑
Suzanne Vermeer
“All-inclusive” (2006), A. W. Bruna Uitgevers B. V. , Utrecht , ISBN 90-229-9182-2
↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.