ambit

Engels

Woordherkomst en -opbouw

Afgeleid van het Latijnse zelfstandig naamwoord ambitus ("het rondgaan"), van ambīre ("rondgaan")

Zelfstandig naamwoord

ambit

omtrek, omheining
controle- of invloedssfeer of controle- of invloedsgebied van iemand of iets

Latijn

Werkwoord

vervoeging van
ambīre

ambit

actief indicatief praesens, derde persoon enkelvoud van ambīre

Tsjechisch

Uitspraak

IPA: /ambɪt/

Woordafbreking

am·bit

Woordherkomst en -opbouw

Afgeleid van het Latijnse zelfstandig naamwoord ambitus

Zelfstandig naamwoord

ambit

(bouwkunde) (religie) kloostergang, kruisgang, padgang, claustrum, ambulatorium; meestal een vierkant van overdekte gangen met arcades rondom een binnenplaats met een bijvoorbeeld een bedevaartskerk.

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	ambit	ambity
genitief	ambitu	ambitů
datief	ambitu	ambitům
accusatief	ambit	ambity
vocatief	ambite	ambity
locatief	ambitu	ambitech
instrumentalis	ambitem	ambity

Synoniemen

křížová chodba v
ochoz m onbezield

Hyperoniemen

část budovy v

Afgeleide begrippen

ambitek m onbezield
ambitový

Verwante begrippen

ambice v
ambiciózní

Verwijzingen

Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.