blauwe

Uitspraak

• Geluid:  blauwe    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈblʌʊʋə/

Woordafbreking

• blau·we

Woordherkomst en -opbouw

•  blauw ww  met de uitgang -e
• [4] Van onbekende herkomst, oorspronkelijk een neerbuigende benaming voor een ambitieuze of ingebeelde persoon van (gedeeltelijk) Indonesische afkomst, in zwang geraakt in de periode 1945-1950. ^{[1] [2]}

Zelfstandig naamwoord

blauwe

1. een voorwerp, kledingstuk e.d. dat blauw is

   ▸ Voortdurend keek hij haar aan. Inplaats van haar grijze, eenvoudige japon, droeg zij nu een blauwe.^[3]

2. een persoon die in het blauw gekleed, blauwgekleurd is
3. (figuurlijk) politieagent

   ▸ Om drie uur kwamen „de Blauwen", zoals in Valkenburg de dienaren van Hermandad genoemd worden.^[4]

4. (maatschappij) Indo, met name iemand van gemengd Europees-Indische afkomst.

Bijvoeglijk naamwoord

blauwe

1. verbogen vorm van de stellende trap van blauw

Werkwoord

blauwe

1. aanvoegende wijs van blauwen

Gangbaarheid

• Het woord blauwe staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Verwijzingen