dativus

Latijn

Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: /daˈtiː.wus/

Bijvoeglijk naamwoord

datīvus

  1. waaraan gegeven wordt
  2. (grammatica) datief, vaak zelfstandig gebruikt als aanduiding van de derde naamval in het Latijn en Grieks, die toegepast wordt op het zelfstandig naamwoord en daarop betrekking hebbende bijvoeglijke naamwoorden: de dativus wordt gebruikt voor het meewerkend voorwerp in het Nederlands vaak uitgedrukt met de voorzetsels voor, aan, bij of met
Verwante begrippen

Meer informatie

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.