difrakce
Tsjechisch
Uitspraak
- IPA: /dɪfraktsɛ/
Woordafbreking
- di·frak·ce
Zelfstandig naamwoord
difrakce v
- (natuurkunde)(optica) diffractie; buiging van stralen (golven, ook materiegolven), bv. lichtstralen
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | difrakce | difrakce |
| genitief | difrakce | difrakcí |
| datief | difrakci | difrakcím |
| accusatief | difrakci | difrakce |
| vocatief | difrakce | difrakce |
| locatief | difrakci | difrakcích |
| instrumentalis | difrakcí | difrakcemi |
Synoniemen
- ohyb monbezield
Afgeleide begrippen
- difrakční
- difraktograf monbezield
- difraktogram monbezield
Typische woordcombinaties
- difrakce světla v – diffractie van licht
Verwante begrippen
Verwijzingen
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.