disjunctie

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  disjunctie    (hulp, bestand)
Woordafbreking
  • dis·junc·tie
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord disjunctie disjuncties
verkleinwoord - -

Zelfstandig naamwoord

dedisjunctiev [2]

  1. tegenstelling, scheiding
  2. (biologie) het in gescheiden gedeelten opgelost zijn van een verspreidingsgebied waarbij in de tussengebieden die soorten niet voorkomen
  3. (biologie) het uiteengaan van overlangs gedeelde chromosomenparen gedurende de celdeling
  4. (taalkunde) het niet gecorreleerd zijn van fonemen
  5. (wiskunde) logische operator (symbool: , OF of OR), wiens betekenis ongeveer overeenkomt met de betekenis van het Nederlandse woord "of"
Verwante begrippen
Antoniemen
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord disjunctie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
67 %van de Nederlanders;
82 %van de Vlamingen.[3]

Meer informatie

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.