donderen

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  donderen    (hulp, bestand)
  • IPA: /ˈdɔndərə(n)/
Woordafbreking
  • don·de·ren
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘hard lawaai maken, o.a. van donder’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
  • afgeleid van donder met het achtervoegsel -en [2]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
donderen
/ˈdɔndərə(n)/		 donderde
/ˈdɔndərdə/		 gedonderd
/ɣəˈdɔndərt/
zwak -d volledig

Werkwoord

donderen

  1. onpersoonlijk, (meteorologie) het weerklinken van luid gerommel ten gevolge van bliksemontlading
    • Het donderde in de verte. 
  2. inergatief op luide en barse toon een bevel geven of zijn ongenoegen uiten
    • "Koppen dicht!" donderde hij. 
  3. ergatief (informeel) (met veel lawaai) ergens af-/uitvallen
    • Ze struikelde en donderde met veel gedruis de trap af. 
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Uitdrukkingen en gezegden
  • het in Keulen horen donderen
heel erg verbaasd zijn
  1. ▸ Geen burger? Ik keek alsof ik het in Keulen hoorde donderen. Dit kon niet waar zijn. Wat een tegenvaller, nou moest ik nog twee uur op mijn burger wachten.[3]
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord donderen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.[4]

Meer informatie

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.