fluorescence
Tsjechisch
Uitspraak
- IPA: /flʊɔrɛstsentsɛ/
Woordafbreking
- fluo·re·s·cen·ce
Woordherkomst en -opbouw
- Afgeleid van het werkwoord fluoreskovat
Zelfstandig naamwoord
fluorescence v
- (natuurkunde)(scheikunde) fluorescentie; het uitzenden van licht waarbij een elektron een foton absorbeert, in een aangeslagen toestand belandt en vervolgens terugvalt naar de grondtoestand onder uitzending van een foton van lagere energie
Verbuiging
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | fluorescence | fluorescence |
genitief | fluorescence | fluorescencí |
datief | fluorescenci | fluorescencím |
accusatief | fluorescenci | fluorescence |
vocatief | fluorescence | fluorescence |
locatief | fluorescenci | fluorescencích |
instrumentalis | fluorescencí | fluorescencemi |
Hyperoniemen
- luminiscence v
Afgeleide begrippen
- autofluorescence v
- fluorescenční
- fluorescentní
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch / Duits)
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.