fluorescence

Tsjechisch

Uitspraak
  • IPA: /flʊɔrɛstsentsɛ/
Woordafbreking
  • fluo·re·s·cen·ce
Woordherkomst en -opbouw

Zelfstandig naamwoord

fluorescence v

  1. (natuurkunde)(scheikunde) fluorescentie; het uitzenden van licht waarbij een elektron een foton absorbeert, in een aangeslagen toestand belandt en vervolgens terugvalt naar de grondtoestand onder uitzending van een foton van lagere energie
Verbuiging
Hyperoniemen
  • luminiscence v
Afgeleide begrippen

Meer informatie

Verwijzingen

    Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.