indicativus
Latijn
Zelfstandig naamwoord
indicativus m
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | indicativus | indicativī |
| genitief | indicativī | indicativōrum |
| datief | indicativō | indicativīs |
| accusatief | indicativum | indicativōs |
| vocatief | indicative | indicativī |
| ablatief | indicativō | indicativīs |
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.