kust

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  kust    (hulp, bestand)
  • IPA: /'kɵst/
Woordafbreking
  • kust
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘grens tussen land en zee’ voor het eerst aangetroffen in 1436 [1][2]
enkelvoud meervoud
naamwoord kust kusten
verkleinwoord kustje kustjes

Zelfstandig naamwoord

de kust v / m

  1. (geologie) de waterkant langs de zee
    • We maakten een wandeling langs de kust. 
  2. (figuurlijk) de omgeving als zodanig
    ▸ Blijkbaar werkte mijn actie wel, dus ik schopte nogmaals wat zand waardoor de ratelslang sierlijk de struiken ingleed. Ik wachtte een paar minuten tot de kust echt veilig was.[3]
  3. een keuze
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Uitdrukkingen en gezegden
  • De kust is veilig
Er is geen gevaar (m.n. als men iets verbodens wil doen)
  • Er zijn kapers op de kust
Er zijn meer mensen die tegelijk belangstelling hebben voor hetzelfde
  • Te kust en te keur
Er is meer dan voldoende keuze
Vertalingen

Werkwoord

vervoeging van
kussen

kust

  1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kussen
    • Jij kust. 
  2. derde persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kussen
    • Hij kust. 
  3. (verouderd) gebiedende wijs meervoud van kussen
    • Kust! 

Gangbaarheid

  • Het woord kust staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.[4]

Meer informatie

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.