leenwoord
Nederlands
Uitspraak
- Geluid: leenwoord (hulp, bestand)
- IPA: /ˈlenʋɔːrt/
Woordafbreking
- leen·woord
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘ontlening’ voor het eerst aangetroffen in 1910.[1]
- Leenvertaling uit Duits Lehnwort; samenstelling van leen ww en woord .
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | leenwoord | leenwoorden |
| verkleinwoord | leenwoordje | leenwoordjes |
Zelfstandig naamwoord
het leenwoord o
- (taalkunde) een woord dat door een taal uit een andere taal overgenomen is
- Het zelfstandige naamwoord download is een leenwoord uit het Engels.
Synoniemen
Antoniemen
Vertalingen
1. een woord dat door een taal aan een andere taal ontleend is
Gangbaarheid
- Het woord leenwoord staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "leenwoord" herkend door:
| 96 % | van de Nederlanders; |
| 96 % | van de Vlamingen.[2] |
Meer informatie
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
Verwijzingen
- ↑ "leenwoord" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.