mute

Uitspraak

• Geluid:  mute    (hulp, bestand)
• / 'mjuːt / (1 lettergreep)

Woordafbreking

• mute

Bijvoeglijk naamwoord

mute

1. stil; zonder geluid

Werkwoord

mute

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van muten
   

   • Ik mute. 

2. gebiedende wijs van muten
   

   • Mute! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van muten
   

   • Mute je? 

4. aanvoegende wijs van muten

Gangbaarheid

• Het woord mute staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Uitspraak

• Geluid:  mute (VS)    (hulp, bestand)
• IPA: /mjuːt/

Woordherkomst en -opbouw

• van Middelengels muet, dat via Anglo-Normandisch muet / moet teruggaat op Middelfrans muet

Bijvoeglijk naamwoord

mute

1. stom [2], niet in staat tot spreken
2. geluidloos

Zelfstandig naamwoord

mute

1. stomme, iemand zonder spraakvermogen
2. demper voor muziekinstrumenten
3. instelling waarmee muziek, spraak of ander geluid dat een apparaat laat horen tijdelijk wordt onderdrukt

Werkwoord

mute

1. overgankelijk laten zwijgen, zorgen dat iets niet langer geluid maakt

Uitspraak

• Geluid:  mute    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈmute/

Woordafbreking

• mu·te

Woordherkomst en -opbouw

• van Esperanto multe "veel"

Zelfstandig naamwoord

mute

1. hoeveelheid, aantal

Bijvoeglijk naamwoord

mute

1. veel, meerdere

Hoofdtelwoord

mute

1. drie of meer
2. (in samengestelde getallen) twintig