noster
Latijn
Woordherkomst en -opbouw
van Proto-Italisch *nosteros
Bezittelijk voornaamwoord
noster m
- ons, de onze, het onze, van ons (mannelijk enkelvoud nominatief)
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | |
| nominatief | noster | nostra | nostrum | nostrī | nostrae | nostra |
| genitief | nostrī | nostrae | nostrī | nostrōrum | nostrārum | nostrōrum |
| datief | nostrō | nostrae | nostrō | nostrīs | nostrīs | nostrīs |
| accusatief | nostrum | nostram | nostrum | nostrōs | nostrās | nostra |
| ablatief | nostrō | nostrā | nostrō | nostrīs | nostrīs | nostrīs |
| vocatief | nostre | nostra | nostrum | nostrī | nostrae | nostra |
| Vergrotende trap (comparatief) (nom. m. enk.): nostrior | ||||||
| Overtreffende trap (superlatief) (nom. m. enk.): nostrissimus | ||||||
Verwante begrippen
- vester, voster
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.