oever

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  oever    (hulp, bestand)
  • IPA: / ˈuvər / (2 lettergrepen)
Woordafbreking
  • oe·ver
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘rivierrand, kade’ aangetroffen vanaf 1287.[1][2]
  • erfwoord: Middelnederlands uuer, uuere, ontwikkeld uit Oergermaans *ōbera-, bij Indo-Europees *h₂éh₁-per-o-s waartoe ook Oudgrieks ḗpeiros ‘oever, vasteland’ en misschien Oudarmeens apʻn ‘kust’ behoren.[3][4] Evenals Nederduits Över, Duits Ufer, Fries ouwer, oere en Oudengels ōfer.
enkelvoud meervoud
naamwoord oever oevers
verkleinwoord oevertje oevertjes

Zelfstandig naamwoord

de oever m

  1. (waterbeheer) een rand van kanaal, rivier of meer
    ▸ Wat een deceptie toen ik druipend de oever opklom en ontdekte dat er zich een familiecamping naast het meer bevond: dit was niet de wildernis die ik had verwacht.[5]
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord oever staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.[6]

Meer informatie

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.