polyglot

Nederlands

Uitspraak

Geluid: polyglot (hulp, bestand)

Woordafbreking

po·ly·glot

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘veel talen sprekend’ voor het eerst aangetroffen in 1866 ^[1]
afgeleid van het Franse polyglotte of daarvoor van het Griekse 'glōtta' (tong, tongval, taal) met het voorvoegsel poly- ^[2]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	polyglot	polyglotten
verkleinwoord	polyglotje	polyglotjes

Zelfstandig naamwoord

de polyglot m

iemand die veel talen goed kent
- Hij is een echte polyglot.

Vertalingen

1.

Albanees: poligloti ^(sq)
Duits: Polyglott ^(de)
Engels: polyglotism ^(en)
Esperanto: poligloto ^(eo)
Estisch: polüglott ^(et)
Frans: polyglotte ^(fr)
Fries: polyglot ^(fy)
Hebreeuws: פוליגלוט ^(he)
Indonesisch: poliglot ^(id)
Interlingua: polyglotto ^(ia)
Italiaans: poliglotta ^(it)
Kazachs: полиглот ^(kk)

Kirgizisch: полиглот ^(ky)
Kroatisch: poliglot ^(hr)
Litouws: poliglotas ^(lt)
Oekraïens: поліглот ^(uk)
Pools: poliglota ^(pl)
Portugees: poliglota ^(pt)
Roemeens: poligloție ^(ro)
Russisch: полиглот ^(ru)
Sloveens: poliglot ^(sl)
Slowaaks: polyglot ^(sk)
Spaans: políglota ^(es) m / v
Tamil: பன்மொழியாளர் ^(ta)
Tsjechisch: polyglot ^(cs)

Gangbaarheid

Het woord polyglot staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "polyglot" herkend door:

49 %	van de Nederlanders;
85 %	van de Vlamingen.^[3]

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.