professor

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  professor    (hulp, bestand)
  • IPA: /proˈfɛsɔr/
Woordafbreking
  • pro·fes·sor
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘hoogleraar’ voor het eerst aangetroffen in 1575 [1]
  • Nederlands zelfstandig naamwoord met het voorvoegsel pro-
enkelvoud meervoud
naamwoord professor professoren
professors
verkleinwoord professortje professortjes

Zelfstandig naamwoord

de professor m

  1. (wetenschap) (beroep) de aanspreektitel voor een hoogleraar
    • Professor is in Nederland de aanspreektitel voor een hoogleraar, terwijl het in Vlaanderen de aanspreektitel is van docenten aan een academische instelling (universiteit en sommige hogescholen). 
    ▸ Ook kenners maken zich zorgen, zoals professor Bongers. Hij werkt bij de universiteit.[2]
  2. (schertsend) een geleerd aandoend persoon
Afgeleide begrippen
  • archeologieprofessor, economieprofessor, literatuurprofessor, natuurkundeprofessor, professorstitel, professorstoga, professorsvrouw, professorszoon, wiskundeprofessor
Verwante begrippen
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

  • Het woord professor staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
96 %van de Nederlanders;
98 %van de Vlamingen.[3]

Meer informatie

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.