rei

Uitspraak

• Geluid:  rei    (hulp, bestand)
• IPA: / rɛɪ / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• rei

Woordherkomst en -opbouw

• m: via Middelnederlands rei en Picardisch rey van Oudfrans  raie zn  "streep, vore", in de betekenis van ‘reidans’ aangetroffen vanaf 1360 ^{[1] [2] [3]}
• v/m: via Middelnederlands ree en reye van Oudfrans  raie zn  "streep, vore", in de betekenis van ‘grenslijn’ aangetroffen vanaf 1250 ^{[4] [5]}

Zelfstandig naamwoord

de rei m

1. (verouderd) groep of kring van personen of wezens

   • Der Dicht'ren rei verkiest op 't eenzaam Land te leeven, en wil het groot gewoel der Steden graag begeeven.^[6] 

2. (dans), (muziek), (verouderd) een koor van zangers en dansers, dat vroeger met zang en dans een acte of bedrijf van een toneelstuk, afsloot

   • De reien fungeren als rustpunten na emotierijke scènes.^[7] 

3. (dans), (verouderd) de dans, en /of het lied, dat door zo'n koor werd gezongen, en/of gedanst

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

de rei v / m

1. (waterbeheer) gracht, greppel of sloot voor de afwatering

   • In Brugge zijn vele reien. 

2. (verouderd) rechte lijn

   • Een dubbele rei fundamentpalen. 

3. (gereedschap) rechte lat van metaal of hout waarlangs men lijnen kan trekken, kan controleren of een werk vlak of waterpas is

   • Met deze stalen rei kun je een reep linoleum recht afsnijden. 

Werkwoord

rei

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van reien
   

   • Ik rei. 

2. gebiedende wijs van reien
   

   • Rei! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van reien
   

   • Rei je? 

Gangbaarheid

• Het woord rei staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "rei" herkend door:

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

Zelfstandig naamwoord

rei m

1. koning

Zelfstandig naamwoord

rei m

1. (regering) koning