sko

Persoonlijk voornaamwoord

sko

1. derde persoon drievoud; zij drieën

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈsgoˀ /

Woordafbreking

• sko

Zelfstandig naamwoord

sko, g

1. (schoeisel) schoen

Zelfstandig naamwoord

sko

1. nominatief onbepaald gemeenschappelijk geslacht meervoud van sko

Verwijzingen

• sko in:
  Det Danske Sprog- og Litteraturselskab
  Den Dankse Ordbog op website:ordnet.dk

Tussenwerpsel

sko

1. (slang) kijk, kijk hier, weet je

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / skuː /

Woordafbreking

• sko

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Oudnoordse woord skór

Werkwoord

sko

1. vernagelen

Werkwoord

sko

1. gebiedende wijs van sko

Zelfstandig naamwoord

sko, m

1. (schoeisel) schoen

   «Når du skal kvitte deg med brukbare klær, sko og tekstiler, så ikke kast det i restavfallet.»

   Als je je van je goede kleding, schoenen en textiel wilt ontdoen, gooi het dan niet bij het restafval.

2. hoefijzer
3. beschermkap
4. remschoen

Zelfstandig naamwoord

sko

1. nominatief onbepaald mannelijk meervoud van sko

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / skuː /

Woordafbreking

• sko

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig van het Oudnoordse woord skór

Werkwoord

sko

1. vernagelen

Werkwoord

sko

1. gebiedende wijs van sko

Zelfstandig naamwoord

sko, m

1. (schoeisel) schoen
2. hoefijzer
3. beschermkap
4. remschoen

Zelfstandig naamwoord

sko

1. nominatief onbepaald mannelijk meervoud van sko

Uitspraak

• Geluid:  sko    (hulp, bestand)
• IPA: / skuː /

Woordafbreking

• sko

Werkwoord

sko

1. schoenen aantrekken

Zelfstandig naamwoord

sko, g

1. (schoeisel) schoen