timor
Latijn
Woordherkomst en -opbouw
- van timere (vrezen)
Zelfstandig naamwoord
timor m
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| nominatief | timor | timōrēs |
| genitief | timōris | timōrium |
| datief | timōrī | timōribus |
| accusatief | timōrem | timōrēs |
| vocatief | timor | timōrēs |
| ablatief | timōre | timōribus |
Synoniemen
Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.