urbs

Latijn

Zelfstandig naamwoord

urbs v

(grote, versterkte) stad
«Urbs antiqua fuit, Tyrii tenuere coloni,
Karthago, Italiam contra Tiberinaque longe
ostia,^[1]»
Er was eens een oude stad, bewoond door Tyrische kolonisten, Carthago, ver gelegen tegenover Italië en ver van de monding van de Tiber.^[2]

Verwante begrippen

urbanitas
urbanus

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	urbs	urbēs
genitief	urbis	urbium
datief	urbī	urbibus
accusatief	urbem	urbēs
vocatief	urbs	urbēs
ablatief	urbe	urbibus

Verwijzingen

Dit artikel is uitgegeven door Wiktionary. De tekst is vrijgegeven onder de licentie Creative Commons - Naamsvermelding - Gelijk delen. Voor de mediabestanden kunnen aanvullende voorwaarden gelden.